تنها تویی ، که بودن ما را بهانه ای

فردای روشن شب ما را نشانه ای

ما غایبیم از حضور چشم های تو

تو مثل عشق در دل ما جاودانه ای

دنیا از آخرین شب فرهاد تلخ تر

تو آخرین امید شیرین زمانه ای

ما اشک حسرتیم و تو باران رحمتی

ما نوحه غمیم و تو شور ترانه ای

جاری ست قصه های تو نغمه های ما

مقصود ما ز ناله و آه شبانه ای

تفسیر بیت بیت این دفتر دو چشم توست

تاویل حرف حرف شعر عارفانه ای

پژمرد برگ برگ باغ شعرهای من

تو آخرین نشانه سبز جوانه ای

#ادم

این قصه که روزگار با خود دارد

مجنون صد انتظار با خود دارد

نه گرگ ، نه چاه ، نیست در راه وصال

در فکر خودش حصار با خود دارد

#ادم

مانند گلی که خار با خود دارد

گنجینه عشق ، مار با خود دارد

اندیشه ما شدن قشنگ است ، ولی

حلاج همیشه دار با خود دارد

#ادم

هر روز روشن یک شب خاموش دارد

تقدیر ما نیشی کنار نوش دارد

در باغ دنیا ، هیچ چیزی جای خود نیست

گل هم همیشه خار در آغوش دارد

#ادم

گنج عشقم  در دل ویرانه ای افتاده ام

شعله ام ، در دامن پروانه ای افتاده ام

مثل ابراهیم ، میل شعله دارم در دلم

مست ایمانم که در بتخانه ای افتاده ام

نیست لیلایی که تا  مهمان توفانم کند

زلف مجنونم به دام شانه ای افتاده ام

جرعه ای ازعشق می خواهم که آبادم کند

از خماری گوشه میخانه ای افتاده ام

گرچه دارم موج صد دریا میان سینه ام

در حصار تنگ انگشتانه ای افتاده ام

چون جوانی ، سهم پیری دل ما عقل شد

عاقبت ، گیر عجب دیوانه ای افتاده ام

#ادم

تنهایی و غروب و خیابان ، چه می شود

من با تو ، زیر نم نم باران ، چه می شود

پشت حصار آبی چتری ، قدم زدن

از دیده های دیگران پنهان ، چه می شود

چشمان من پر از تمنای شنیدن و

لبخند شوق تو ، غزلخوان  ، چه می شود

انگشت های خیس تو در دست های من

بازی موج و ماهی و توفان ، چه می شود

شانه به شانه ، بی خیال سوز باد سرو

رفتن بدون نقطه پایان ، چه می شود

تصویر آرزوی من ، مثل تو ساده است

گر اتفاق بیفتد ، به قرآن ، چه می شود

# ادم

این قلب هزار پاره را بند بزن

بین من و تو دوباره پیوند بزن

هرچند که ما باغ زمستان زده ایم

ای غنچه ! بیا دوباره لبخند بزن

#ادم

وعده هایت را فرستادی، عمل کردم هوس

تا شنیدم قصه شیرین ، عسل کردم هوس

جبرییل سوره های دفتر شعرم تویی

آیه ای لبخند می خواهم، غزل کردم هوس

#ادم